ابدال: ابدال عربي زبان جي لفظ ” بدل “ مان ورتل آهي ، جنهن جي لغوي معنيٰ آهي: ” عيوضي يا ٻئي جي بدران ڪم ڪندڙ “ . اصطلاحي زبان ۾: الله پاڪ جي محبت ۾ دنيا جي ڪاروبارن کان ڪناره ڪشي ڪندڙ شخص ، الهه لوڪ درويش ، خدا جو خاص ( پيارو ) ٻانهو ، مجذوب يا مست فقير .
عام طرح چيو ويندو آهي ته ، دنيا ۾ ستر ابدال هر وقت موجود رهن ٿا ، جن مان چاليهه شام ۾ ۽ باقي ٽيهه دنيا جي ڪنڊ ڪڙڇ ۾ پکڙيل آهن . پوءِ جڏهن به خدا تعاليٰ جي پيارن بندن مان ڪو لاڏاڻو ڪري ٿو ، ته سندس جاءِ تي ڪنهن ٻئي کي بزرگي عطا ٿئي ٿي .