اسماعيل رنگريز جو دستخط نسخو: شاهه جي رسالي جو هڪ قلمي نسخو، جيڪو سُر ڪلياڻ سان شروع ٿئي ٿو. هيءُ نسخو اسماعيل بن محمد صالح رنگريز (ويٺل شهر نظاماڻي، تعلقي خيرپور رياست) جمعي جي ڏينهن، تاريخ 17 جمادي الثاني 1334هه/1915ع تي لکي پورو ڪيو. هن ۾ 36 سر، 4985 بيت ۽ 344 وايون ڏنل آهن. هيءُ رسالو سيد محمد بخش شاهه عرف پير محمد جڙئي ڀٽائيءَ کي تعليم ڏيڻ لاءِ، سندس والد شيرمحمد شاهه ڀٽائيءَ لکايو هو. مرحوم پير محمد جڙئي جي چوڻ مطابق، هن ساڳئي ڪاتب ٽيهه کن رسالا لکيا هئا. هيءُ نسخو ٻن حصن ۾ ورهايل آهي. پهرئين حصي ۾ ’ڪلياڻ‘ کان ’کاهوڙيءَ‘ تائين ۽ ٻئي حصي ۾ ’رامڪليءَ‘ کان ’بسنت‘ تائين سر ڏنل آهن. ڪن سرن بابت ڪاتب پنهنجي طرفان ڪي اشارا قلمبند ڪيا آهن، جيئن ته:
سر سورٺ جي ابتدا: ”هيءُ سر ”سورٺ“ جو آهي. ظاهر ڳالهه آهي ته راءِ ڏياچ جو سِر ٻيجل کي مليو هو صدا ڪرڻ تي، مگر بادشاهه مرشد ڀٽ ڌڻيءَ جي ڪلام مان هن عاجز جي عقل موجب معراج جو بيان معلوم ٿئي ٿو....“ الخ.
بَروي هنديءَ جي ابتدا: ”هن سر ۾ حضرت بادشاهه ڀٽ ڌڻيءَ جا بيت تصنيف ڪيل نه آهن، مگر پارسي بيت، مثنوي ۽ ٻين معتبر ڪتابن مان چونڊي ۽ ساڌو ڪبير جي سُرن جي ميلاپ لاءِ رسالي ۾ لکيل ٿا ڀانئجن....“ الخ
بروي سنڌيءَ جي ابتدا: ”بروو سنڌي، حضرت ڀٽ ڌڻي رحمة الله عليہ عشق جي باري ۾ چيو آهي....“ الخ
ڍول مارو جي ابتدا: ”وڏن فقيرن جي ڳالهه ته مرشد جو ڪلام نه آهي.“
هير رانجهي جي ابتدا: ”هير رانجهي جو سُر، فقيرن جي چوڻ موجب ته بادشاهه مرشد ڪريم جو چيل نه آهي، باقي سرن جي ميلاپ لاءِ چيل ٻين جو آهي ۽ رسالي شريف ۾ لکيو اٿن....“ الخ