تَلُ: ڀِٽُن جي وچ وارو ڪشادو ميدان، جنهن ۾ مينهن جو پاڻي آسپاس جي مٿانهين زمين يا ڀِٽُن تان لهي اچي ۽ ان پاڻيءَ تي زمين آباد ٿي سگهي.