رفيع الدين، مولانا: ممتاز عالمِ دين شاهه رفيع الدين، حضرت شاهه ولي الله رح جو فرزند هو. هن پنهنجي پيءُ کان حديث جو علم پڙهيو. 1176هه ۾ والد جي وفات کانپوءِ سندس تربيت وڏي ڀاءُ شاهه عبدالعزيز ڪئي ۽ ان وٽ ئي رائج علمن جي تڪميل ڪيائين. ويهن سالن جي عمر ۾ مفتي ۽ مدرس جو عهدو سنڀاليائين. هن 20 ڪتاب لکيا، جن ۾ گهڻا تڻا عربي ۽ فارسيءَ ۾ ۽ ڪجهه اردوءَ ۾ آهن، قرآن مجيد جو اردو ترجمو، تڪميل الصناعت الاذهان، مقدمة العلم، اسرار المحبت، تفسير آيت النور، العروض والقافيه، دفع الباطل، قيامت نامه ۽ لطائفِ خمسه شاهه رفيع الدين جا مشهور ڪتاب آهن. پاڻ 1163هه/ 1750ع ڌاري ڄائو ۽ 6 شوال 1233هه/ 9 آگسٽ 1818ع تي فوت ٿيو.