ٻار: درياهه يا سمنڊ جو اهڙو هنڌ، جتي پاڻي ڦيرو کائي تمام اونهو ٿي ويو هجي. شاهه لطيف جو بيت آهي ته: ”مون کي مون پرين، ٻڌي وڌو ٻار ۾ “