پاکَرَ: هيءُ سنسڪرت ٻوليءَ جي لفظ ”پوکر“ سان ملي ٿو. لوهي تارُن مان ٺهيل هڪ قسم جي پوشاڪ (قميص)، جيڪا ويڙهه ۾ سيني ۽ پُٺيءَ کي تلوار جي گهاءَ کان بچائي ٿي. ان کي فارسي ٻوليءَ ۾ ”زرهه“ چوندا آهن. ’پاکر‘ گهڻن نمونن جي ٺهندي آهي: (1) بنا ٻانهن واري جيڪا فقط سيني ۽ پُٺيءَ جو بچاءُ ڪري، (2) ٻانهن سان، (3) ٻانهن واري زرهه، جيڪا مٿي ۽ ڳچيءَ جي بچاءَ لاءِ هجي. اها سنهي تار مان ٺهيل ڄاريءَ جي هوندي آهي. ڪي سوار جنگ ۾ پنهنجي گهوڙن کي به پاکر (زرهه) ڍڪائيندا هئا. شاهه صاحب به پاکر لفظ شاعريءَ ۾ ڪم آندو آهي:’ڪلي وير ڪٽڪ ۾، پاکر جو پائي.‘