ڀِڪشُو: سنسڪرت زبان جو اهو لفظ، پاليءَ زبان جي ’ڀيڪُو‘ لفظ مان نڪتل آهي. سنسڪرت جو لفظ ’ڀِڪشُو‘ جي معنيٰ آهي بِکاري يا فقير ۽ پاليءَ ۾ گوتم ٻڌ جي سنياسي يا راهب کي ڪوٺيو ويندو آهي، جنهن کي پنهنجي سڃاڻپ لاءِ پيلا ڪپڙا پائڻا هوندا آهن ۽ گوتم ٻُڌ جي ٻُڌايل/ ڏسيل روايت موجب، هڪ ئي انتظام هيٺ رهي عمل ڪرڻو هوندو آهي، جنهن کي ٻُڌ ڌرم جي اصطلاح موجب ’قانون جي ڦيٿي‘ جي رفتار سان ٺهڪائڻ چئبو آهي.