ڏايا (ڏاها): هيءَ هڪ ذات آهي. جيڪي اصل ۾ بروهي آهن. هنن لاءِ مشهور آهي ته: زهري بروهيءَ جي پٽ جو نالو ڏايو هو، جنهن جي پٺيان هي ڏايا ۽ ڏاها سڏجن ٿا. ڏايا بلوچي زبان جو لفظ آهي، جنهن جي معنيٰ آهي، ڀڄائڻ وارو. جنگ جو نغارو وڄائڻ واري کي به ’ڏايا‘ چيو ويندو آهي، راءِ بهادر هتورام، ڏايا کي موساڻي ڪري لکيو آهي.