ٻولھاڙي: ڪوٽڙيءَ کان ڇھن ميلن جي مفاصلي تي ھڪ ريلوي اسٽيشن ٿي سگھي ٿو ته اھا ايراضي نشيبي ھجي، جنھن ۾ مينھن جو پاڻي (پلر) وڌيڪ ايراضيءَ ۾ ڍنڍ وانگر بيھندو ھجي. محمد بن قاسم کي نيرون ڪوٽ ڏانھن ويندي اھڙي جوءِ نظر آئي ھئي، جتان نيرون ڪوٽ ويجھو ھو. ان جوءِ جو پاڻي دل کي فرحت ڏيندڙ ۽ صاف شفاف ھو، ممڪن آھي ته اھا جوءِ ٻولھاڙيءَ ۽ ان جي آسپاس واري ھجي، جنھن کي ’ولھار‘ چيو ويندو ھو، جنھن مان ٻلھار، ٻلھاڙي ۽ پوءِ ٻولھاڙي ٿيو ھجي. نئن بارڻ جو قديم دور ۾ ڇوڙ به انھيءَ ئي واديءَ ۾ ٿيندو ھوندو، جڏھن ته درياهه اڃا نصرپور يا ساڱري ڍنڍ واري وھڪري وٽان وھندو ھو. نئن بارڻ جو سمورو پاڻي درياهه واريءَ زمين کي سيراب ڪندو ھوندو .